Bij katten komen vrij vaak overgevoeligheidsreacties voor. Vaak gaat het om een echte allergie. De meeste overgevoeligheidsreacties gaan gepaard met jeuk en huidafwijkingen. Een allergie is niet te genezen, maar wel leefbaar te maken voor je dier.

• Overmatig poetsgedrag, likken, soms krabben.
• Meestal geen vlooien te vinden, die likken ze weg!
• Kale plekken, vaak buik.
• Kleine korstjes verspreid over de rug.
• Verwondingen op kop en hals.
• Dikke plekken op tong / lippen (eosinofiele ontstekingen).

Er bestaan 3 groepen van overgevoeligheidsreacties

1 Vlooienallergie

Het dier is gevoelig voor het speeksel van de vlo, welke door bijten in de huid terecht komt. Sommige dieren zitten onder de vlooien, maar veel vaker vinden we helemaal niets of alleen enkele vlooienpoepjes. Dat komt doordat honden en katten met een (vlooien)allergie de vacht extreem goed schoonhouden en dus al het ‘bewijsmateriaal’ verduisteren! Bij de kat zien we minder specifieke klachten: voelbare korstjes en ontstekingen op de rug en kale plekken. Ook gedragsveranderingen kunnen opvallend zijn.

De therapie is makkelijk; je behandelt het dier met middelen tegen vlooien. Dat kunnen druppels in de nek zijn, tabletjes of vlooienbanden. Je behandelt alle dieren in huis tegelijkertijd en elke 3-4 weken, het hele jaar door!! Je stofzuigt de omgeving goed. Indien je het dier wilt/moet wassen, gebruik dan van 2 dagen voor tot 2 dagen na het wassen geen pipetjes, omdat ze dan niet goed werken. Belangrijk om te weten, is dat de jeuk nog lang aanwezig kan blijven, ook al zijn de vlooien inmiddels goed bestreden.

2 Voedselallergie

Dit wordt veroorzaakt door bepaalde eiwitten in de voeding. De jeuk en de veranderingen aan de huid kunnen op alle plaatsen op het lichaam optreden, maar worden vooral gezien in de liezen, de oksels, de oren en rondom de anus. Bij de kat vooral en specifiek aan kop en hals.

Een zogenaamd eliminatie-dieet, waarbij die bepaalde stoffen in de voeding ontbreken, gevolgd door een provocatie-test (terug naar het oude voer), kan de aanwezigheid van een voedselallergie aantonen of uitsluiten. De behandeling bestaat uit het geven van voeding die wel goed verdragen wordt.

3 Atopie

Atopie is een overgevoeligheid voor stoffen (allergenen) in de omgeving van je dier, bijvoorbeeld pollen, huisstofmijt of huidschilfers van andere dieren. Het is een erfelijke aandoening, die meestal voor de leeftijd van 3 jaar de kop op steekt. Sommige rassen zijn gevoeliger dan andere. De klachten kunnen al dan niet seizoensgebonden zijn. Ook wisselt de ernst van de klachten onder invloed van factoren als temperatuur, stress en hormoonschommelingen. 10-25% van de dieren met atopie heeft ook een voedselallergie.

Het belangrijkste verschijnsel is jeuk. Er ontstaat roodheid en irritatie van de huid. Vervolgens gaat het dier krabben, likken en schuren, waardoor kale plekken en wondjes ontstaan. De balans van de huid is volledig verstoord. Uiteindelijk ontstaat een dikke, verkleurde en chronisch geïrriteerde huid. Deze veranderingen vinden vooral plaats op plekken waar de huid weinig lucht krijgt en waar het lekker broeierig is; oksels, liezen, oorschelpen, gezichtsplooien, rond de bek, tussen de tenen en onder de staart.

Wanneer parasieten, vlooien en voedselallergie zijn uitgesloten, blijft de diagnose atopie over. Om deze diagnose te stellen, kunnen we bloedonderzoek doen en een huidtest. In het bloed wordt gezocht naar afweerstoffen tegen verschillende allergenen. Met de huidtest worden allergenen onder de huid geprikt en wordt de mate van huidreactie opgemeten. Bij katten zijn beide testen onbetrouwbaar dus kunnen we de diagnose moeilijk met 100% zekerheid stellen.